Een gebruiker is iemand die iets gebruikt of zich van iets bedient. De betekenis van het woord hangt af van de context waarin het wordt gebruikt. Het woord gebruiker wordt ook in enkele specifieke betekenissen gebruikt: · Voor personen die de inhoud van gegevensverzamelingen van een informatiesysteem gebruiken.     Dit is een letterlijke vertaling van de Engelse term user. · Voor gebruikers van verslavende middelen, in het bijzonder alcohol en drugs. · Voor gebruikers van algemene voorwaarden, zoals gehanteerd in artikel 231 in boek 6 van het Nederlandse Burgerlijk Wetboek. Hierbij is de gebruiker het bedrijf en een wederpartij een klant die een dienst of product afneemt. · Voor gebruikers van werktuigen inclusief bijvoorbeeld fietsen · Voor gebruikers van een voorziening zoals huurtoeslag of een fietspad Bij de ontwikkeling of productie van producten en diensten wordt ook wel de term 'eindgebruiker' gebruikt. De eindgebruiker van een product of dienst is de uiteindelijke consument van dat product of die dienst. Tot zover de context die je door Wikipedia krijgt voorgeschoteld. (Bron)

De denker

Ik wil het even over de Facebook gebruiker hebben. En ik gebruik nu even Facebook, maar telt net zo goed voor de andere sociale media. Wat is hij/zij voor een gebruiker. Ik denk dat de Facebook gebruiker de gebruiker is die je voor alle bullets kunt invullen.

Hij/zij gebruikt gegevensverzamelingen van een informatiesysteem. Het informatiesysteem is Facebook en hierop zijn heel wat gegevens te vinden. Al dan niet met een laag-hoog waarheidsgehalte.

Hij/zij is een gebruiker van een verslavend middel. Ten minste sommigen! Want er zijn gebruikers die Facebook continue open hebben en geen seconden hun ogen van site kunnen afwenden. Want dat kun je zien als je een bericht post dan reageren ze vaak binnen een paar seconden of hooguit enkele minuten.

Hij/zij is een gebruiker van algemene voorwaarden, want hij moet zich committen aan de regels van Facebook, want hij neemt een dienst of product af.

Hij/zij is gebruikers van werktuigen. Hij bedient zich van het werktuig pc, smartphone, tablet en vul maar in.

Hij/zij is een gebruiker van een voorziening want hij gebruikt een app/website om Facebook te raadplegen.

Dus we kunnen het er over eens zijn dat iemand op Facebook rond kijkt een gebruiker is.

Ik wil echter een stapje verder gaan en proberen te achterhalen wat voor een soort gebruiker die Facebook gebruiker nu kan zijn. Daarvoor heb ik mijn FB connecties en degenen die niet binnen mijn FB connecties vallen maar die “openbaar” posten eens gadegeslagen. En wat voor een soort gebruikers kon ik dan tegen?

Ik zal ze een typering geven door er een gebruikersnaam aan toe te kennen.

· De reader.
Hij leest slechts en post “nooit” of met hoge uitzondering soms maar een enkele keer per jaar iets. Is hij de gluurder die wel op de hoogte wil blijven maar niets van zichzelf prijs wil geven?

·  De professional.
Hij post alleen items voor zijn bedrijf om deze te promoten en daarmee hoopt diensten of producten aan de man te slijten. Hij reageert adequaat op post op zijn “advertenties”.

·  De hobbyist.
Hij post over zijn hobby en houdt zich met de rest niet bezig. Zijn hobby staat voorop en sluit zich ook vaak aan bij doelgroepen die zijn hobby een warm hart toedragen. Hij wil het product van zijn hobby aan zijn connecties en mogelijk daarbuiten die het graag tonen en wil graag een waardering in de vorm van een like krijgen.

·  De deler.
Deze gebruiker deelt te pas en te onpas zoveel mogelijk berichten van anderen om maar te laten zien wat hij/zij leuk vindt of wat hij/zij denkt dat anderen leuk zouden vinden om zo zijn/haar likes binnen te krijgen. Hij toont slecht sporadisch iets van zichzelf.

·  De liker.
Dit is vooral een professional omdat hij hoopt door zoveel mogelijke “likes” te krijgen een zo groot mogelijke bekendheid te vergaren om zijn dienst of product te kunnen aanbieden. Ook de hobbyist en de deler hoopt op een hoge score zodat hij enige voldoening kan ervaren in zijn streven.

·  De dagboeker.
Hij/zij zet “alles” op zijn account. Gaat hij/zij naar de winkel, uit eten, met de kinderen aan de weer, koken, huishouden, ziekte, vakantie, spreuken, advertenties. Kort om het dagelijks leven speelt zich niet alleen af in het intermenselijke verkeer maar vooral op FB. Ook weer in de hoop dat anderen het leuk vinden. Hij kent “geen” geheimen voor anderen en vindt het ook niet erg om te melden dat de frieten zijn aangebrand of de eega in bed ligt te snotteren of ’s nachts schaapjes ligt te tellen.

·  De combi.
Natuurlijk heb je FB-ers die van alles een beetje zijn. De normali? De ……..

Vul zelf maar in welke je eventueel nog mist. Er is er beslist nog wel één of meerdere die ik niet heb benoemd.
Kun je jezelf in één van bovengenoemde typetjes vinden? En neem het met een korreltje zout want ik geloof niet dat iemand alleen maar dat of dat typetje is. Maar ik denkt wel dat veel gebruikers voor het grootste gedeelte ( 75+ % ??)  binnen een van deze kaders passen.

Natuurlijk willen jullie graag weten waar ik me zelf in schaal? Ik zie mezelf als de hobbyist. Ten minste voor 95%. Post nagenoeg alleen iets over mijn hobby, deel nooit iets van een ander en ben voor de rest reader en een beetje dagboeker/combi.
​
Toen ik heb bovenstaande heb geschreven, ben ik eens gaan zoeken via een zoekmachine met de volgende zoektermen: “soorten gebruikers facebook”.
Toen kwam ik op een interessante site (https://www.ttmcommunicatie.nl/nieuws/welke-soorten-social-media-gebruikers-er/ ) die het ook heeft over soorten media gebruikers. Deze opsomming wordt bekeken vanuit een bedrijf.
Deze vult bovenstaand lijstje aan met de volgende mediagebruikers.

Ambassadeurs
Dit zijn gebruikers die blij zijn met een dienst of product en promoten dit vrijwillig op hun account. In mijn opsomming “de delers”.

De loyale fans
Naast de ambassadeurs zijn dit de echte loyale fans die volledig loyaal zijn aan de dienst of het product. Ook zij delen maar dan heel gericht en zullen proberen je warm te maken hiervoor.

De schaduwvolgers
Schaduwvolgers zijn de mensen die je pagina liken en je posts liken, maar die verder eigenlijk niets doen. Zij zijn een beetje op de achtergrond aanwezig. De “reader” en “de deler”. Zij behoren wel tot de doelgroep van de dienst/product. 

De eksters
De eksters zijn volgers die als een dolle op je af komen als je iets laat schitteren. Ze zijn bezeten van acties, kortingen of mooie aanbiedingen. Ze hopen door te liken iets te winnen/gratis te krijgen. Ze zijn voor de aanbieder (bedrijf) zeker belangrijk want ze brengen je dienst of product aan de man (gratis reclame), maar verder hoor je ze niet.(De “reader” en de “deler”).

De zuurtjes
De zuurtjes moet je volgens genoemde site in de gaten houden. Dit zijn mensen die graag klagen en soms zelf klagen gewoon om te klagen. Zij hebben hier dus lang niet altijd een goede reden voor. Ruim 4 op de 10 social media gebruikers behoort regelmatig tot de zuurtjes. Als je er hier te veel van hebt, dan kan dit je online imago beschadigen.

De brulapen
Dan zijn er natuurlijk ook gebruikers die graag nog een stapje verder gaan dan klagen en zeuren. Mensen die zich “heel” bewust bezig houden met het zwart maken van jou, van je bedrijf of van je product of dienst. Dit zijn de brulapen. Zij zullen ‘schreeuwen’ op social media om ervoor te zorgen dat iedereen hoort hoe slecht jij bent. In tegenstelling tot de zuurtjes kun je de brulapen beter niet aanspreken. Reageer niet, want jouw reactie zal vaak gezien worden als ‘voer’ voor nog meer gebrul.

Ik vond de laatste zes punten best wel een mooie aanvulling. Veel kun je inschuiven in mijn type gebruikers.
Hoop dat jullie er iets wat aan hebben. Ik vind het leuk om soms iets dieper na te denken en mijn gedachten op papier te stellen. Voor mezelf en als iemand er wat aan heeft? Oké leuk.

Hoeveel zuurtjes of brulapen zullen hier (negatief) op reageren?

In den beginne hadden we Hyves. Een puur Nederlands product. Heerlijk zonder de grote ogen en oren van de Amerikanen. Naar waar zijn ze nu eenmaal goed in. Overdonderen. Dus het duurde nog geen twee jaar voordat alle gebruikers van Hyves naar Facebook waren overgestapt. Ze overdonderden Hyves door sneller, beter toegankelijker en gebruikersvriendelijker te zijn. Dus eind 2013 war Hyves ter ziele. Het sinds 2004 bestaande Facebook heeft de wereld veroverd. Is dat niet mooi? Nu hebben we eindelijk een mondiale eenheid waarin we ons allemaal kunnen vinden. Amerikanen, Europeanen, Aziaten, Afrikanen ongeacht de godsdienst. We houden allemaal van Facebook en willen het niet meer kwijt.

Laat Lubach dan maar zijn kijkcijferstunt uitvoeren door pompeus te roepen dat we allemaal van Facebook af moeten, want het is toch zo gevaarlijk dat onze privacy op straat ligt. Wat weten ze niet allemaal van ons. Wat kunnen ze er niet allemaal mee. Medische dossiers willen ze koppelen. Waarschijnlijk ook nog je belastinggegevens enz.

Maar waarom roept hij dit nu pas? Omdat Markje in Amerika onze gegevens “lekt” naar Cambridge Analytica. Van 87 miljoen gebruikers. Haha, heb je eens uitgerekend hoeveel procent dat is van de 2,1 biljoen gebruikers. De vraag is dan nog even is deze 2,1 biljoen Amerikaanse of Europese biljoenen. Want een biljoen in de US is een miljard in de EU. Ja overdonderen doen ze graag.  Maar dan nog, een miljard is 1000x1000 miljoen. 1 % hiervan is dus 10x1000 miljoen. Dus grofweg is 8 a 9 % gelekt. Dat is net iets meer dan de 5% norm in de kwaliteitsmeting van een homogene massa. Maar als het werkelijk EU biljoenen zijn dan is het 8% : 1000. Dus erg weinig! Toch? Maar laat ik je nu al zeggen dat dat niet klopt want er zijn maar een dikke 7 miljard mensen op deze aardkloot.

En wat doen zij ermee. Ze analyseren welke advertenties ze op je Facebook pagina kunnen laten zien. Of ben je bang dat ze te weten komen hoeveel je op de bank hebt staan of waar je vandaag heen gaat of waar je morgen bent geweest? Of ben je bang voor …… vul maar iets in. Wat je ook invult dat wisten ze allemaal al lang voordat de gegevens naar het CA zijn gelekt.

Wist je dat voordat Facebook het levenslicht zag al je gegevens bij zo’n 128 bedrijven bekend waren en dat was lang voor 2004. Dus wat voegt Facebook dan nog toe. Misschien zijn het er nu geen 128 maar 1280 bedrijven. So what? Heb je er last van? Schakel dan zoveel mogelijk opties in Facebook onder instellingen uit.

Wist je dat als je niet wilt dat Facebook of iemand anders op het digitale net iets van je komt te weten wat je dan moet doen? Niet geboren worden. We leven nu eenmaal in deze tijd en de informatie vergaring en verstrekking is booming business nummer 1. Zo is Nederland een kenniseconomie.

Je zou nog kunnen overwegen om
1) je smartphone, Ipad, pc en andere digitale apparaten weg te gooien
2) je smart-TV de deur uit te doen
3) de stekker uit je modem te trekken, dus geen internet
4) je slimme meter te vervangen 
5) je auto te verkopen want er zijn overal camera's 
6) geen bankpas meer te gebruiken
7) op een onbewoond eiland te gaan wonen, maar ja hoe kom je daar ongezien

Dus er is geen ontkomen aan. Je bent gezien en je blijft gezien! Gezicht herkennende bewakingscamera’s.
Bekijk het ook eens van de andere kant. Als men altijd weet waar je bent kun je ook zo opgespoord worden als iemand je iets onaangenaams zou aan doen. En als je eerlijke bedoelingen hebt waarom zouden ze dan niet mogen weten waar je bent of wat je doet. Je doet ja niets fout! Maar ja zo ver zijn we nog niet anders zouden heel wat vermissingen veel sneller opgelost kunnen worden. Amber alert of burgernet zouden dan niet eens meer nodig zijn. Dus het valt nog wel mee!

Wat dan?
Gewoon lekker op Facebook blijven (nee ik heb geen aandelen) en blijven posten. Kijk wel wat je post en wat je schrijft. Negativiteit kan altijd tegen je gebruikt worden. Schrijf dus geen kwetsende, haatdragende of opruiende zaken. Blijf positief en respectvol tegen iedereen. Heb je iets tegen iemand of iemand benader hem of haar dan persoonlijk en zeg het face to face en niet facebook tegen facebook. “Big brother is wathing you.” Weet je nog?

En als je de tijd neemt om naar iemand toe te gaan als je iets op te merken hebt dan gaat daar een tijd overheen. De zogenaamde bedenktijd. Misschien is iets 5 minuten, een uur, een dag of een week later wel helemaal anders en zie je iets in een ander perspectief.
Door impulsief en in een opwelling iets te posten kun je het achteraf misschien wel helemaal niet zo bedoeld hebben. Maar het staat er nu wel en het blijft op de servers van FB staan tot in lengte van dagen en ooit zou iemand het zomaar tegen je kunnen gebruiken. Dus wees attent, eerlijk en alert.

Post alleen dingen die iedereen van je mag weten. Bedrijven weten toch alles al van je, maar misschien niet al je vrienden en kennissen en anderen op de wereld. Als je niet wil dat meteen de hele wereld het weet wat je post dan post niet openbaar maar alleen voor vrienden.

En wil je toch nog een beetje privacy en niet overal getracked worden. Want Facebook, Whatsapp, Google, Maps, Gmail, Instagram zijn geen sociale media maar sociale trackers. Ze houden bij waar je bent, wat je doet, wat je zegt en schrijft/mailt. Kijk dan eens naar andere apps zoals Brave, Signal, Duckduckgo en andere.

​Zo kunnen we nog wel vele bladzijden vullen!
 

​Hierover zijn de meningen nogal verdeeld.

Ik denk net zo verdeeld onder de winkeliers, het personeel als het winkelend volk. Iedereen wil wel een keer maar ook weer niet.

We kunnen natuurlijk de bijbel/het geloof erbij halen en zeggen dat de zevende dag een rustdag is, maar dat is natuurlijk leuk maar is niet meer van deze tijd. En daarbij is het niet door een hogere instantie ingegeven/bepaald maar door mensen in het grauwe verleden die meenden een direct lijntje met boven te hebben. Want hoe kregen ze de mensen anders in de kerk op zondag en konden ze hun salaris/rijkdom vergaren.

Nee de enige mijn inziens houdbare beweegreden is het gezinsleven.
Werken van een van de gezinsleden op zondag en de ander niet geeft de gezinsleden niet de mogelijkheid om samen een dag in de week voor zich te hebben en samen erop uit te trekken en dingen te ondernemen.
En dit geldt voor alle groepen die in de eerste regel zijn genoemd. Tel daarbij ook nog eens op als er kinderen in het spel zijn dan is het wel zo fijn als er samen in gezinsverband activiteiten kunnen worden ondernomen. Dit versterkt de saamhorigheid binnen het gezin. Ouderwets? Misschien?
Je kunt natuurlijk ook een “app-relatie” hebben.

Een goed voorbeeld om een werkweek in te richten is m.i. het ritme dat een kind op school moet volgen. 5 dagen in de week en 2 dagen vrij. Ook in het werkzame leven hebben we in de jaren 50-60 gevochten om de zaterdag vrij te hebben. De zondag was dat al. Natuurlijk zijn er bedrijven die door de continuïteit van het machinepark niet in een 9 tot 5 jasje passen. Hier zijn de wisseldiensten/continudiensten voor in het leven geroepen. Dit wordt m.i. goed gecompenseerd (hopelijk wel). Tevens zijn er dienstverlenende instantie als politie, brandweer, hulpdiensten en verzorgend / medisch personeel waar de mensheid inzet van nodig heeft. Ben ik iets vergeten? Uiteraard!

Tot zo ver de “niet” winstgevende business. En dan de rest.

Hier is maar één doel dat koste wat koste bereikt moet worden: WINST.

Want als er geen winst wordt gemaakt dan is dat verlies/achteruitgang.
Men vergeet dat de mensen die iets te besteden hebben, heus niet meer besteden als zondag een koopzondag is. Iedereen heeft een budget en of je dat nu in 5, 6 of 7 dagen per week besteed, meer kan er niet uitgegeven worden. Dus het enige resultaat wat de koopzondag oplevert is dat het geld meer gespreid wordt uitgegeven.

Natuurlijk zijn er altijd mensen die boven hun budget leven. Dat zou dan een minpunt zijn! Want als er schulden worden gemaakt moeten deze ook weer geïnd worden met alle inspanningen van dien.
En dat koopzondagen tot uitgaven boven budget uitmonden, zou dus zo maar eens kunnen! Dus grofweg gesteld kan een koopzondag mensen financieel in de problemen brengen, maar ook qua gezinsleven.

Het fabeltje dat mensen meer tijd hebben.
Dit is natuurlijk ingegeven door de ondernemers. Ze moeten toch een reden geven waar je de mensen mee kunt paaien om ook zondags hun winkel(keten) te bezoeken. Voor het koopzondagtijdperk deden de mensen evengoed hun boodschappen en inkopen.
Maar ook hiervoor heeft de ondernemende business voor gezorgd. Verplicht de mensen buiten het 9 tot 5 patroon te werken en dan heb je vanzelf geen tijd meer om te winkelen. Resultaat er moet wel een koopzondag zijn!
En het winkelpersoneel dan? Wanneer moeten zij hun boodschappen en inkopen doen. Iedereen heeft met een 40 urige werkweek in de 5 of 6 dagen dat winkels open zijn en zij moeten werken een dag of middag vrij. Ja maar de parttimers dan? Ook zij!

Want als je niet flexibel bent dan pas je niet meer in de huidige hectische maatschappij. Dit is wel een eenrichtingsverkeer, want andersom kan niet (meer). Business is business. Wil je centjes verdienen dan moet je je maar opstellen zo als de ondernemende maatschappij dat eist.
Als je bij je sollicitatie zou opstellen dat je alleen een 40urige werkweek wil van maandag t/m vrijdag van 9 tot 5 dan ben je niet flexibel. Nee want als we je nodig hebben van 3 tot 11 moet je ook kunnen. 
Als je anderzijds zegt ik kom vandaag overdag niet want ik werk wel van morgenvroeg van 5 tot 9 en vanavond van 7 tot 12 dan kan dat niet want dan ben je niet bereikbaar voor de klant. Eenrichtingsflexibiliteit!
Natuurlijk zijn overal uitzonderingen! Maar de uitzondering van de baas wordt wel vaker als regelmaat betiteld.

Beurzen
Een mooi voorbeeld van een regelmatige arbeidstijd is de beurs. Hier is het tenslotte waar het geld (groot en klein) verdient wordt. Deze zijn doorgaans open vanaf 08:00/09:00 uur tot grofweg 17:00/18:00 uur. In het weekend zijn de beurzen gesloten. Dus hier wel een 9 tot 5 mentaliteit. Hoe kan dat? Een mooi schoolvoorbeeld dus.
Waarom niet handelen in het weekend. Ja dat kan ook, maar dat is nep, want de aandelen die je in het weekend koopt zet je eigenlijk vast en worden pas daadwerkelijk gekocht als de beurzen op maandagmorgen open gaan.
De tijd staat dan stil?
In het weekend staan de aandelenkoersen stil. Sommigen vinden dat prettig, dan is de druk van het continue handelen en de koersen die zich constant ontwikkelen er even vanaf. Een RUSTMOMENT van twee dagen. Niet van één op zondag. Nee zelfs twee dagen zaterdag en zondag.

En waarom kan dat niet bij de winkels?

​De bakkerij

Een lange slungelige man van rond de 35 gekleed in donkere kleding met een capuchon op dringt de bakkerij binnen. Er zijn nogal wat mensen maar toch waagt hij de gok. Hij trekt zijn kleine revolver, bruin handvat met een mooi rond gevuld magazijn.

“Dit is geen geintje! Hij is geladen! Ik wil het geld uit de kassa!”

Mensen in de bakkerij raken in paniek en de slungelige man met onverzorgde baard en snor met eveneens door elkaar warrig golvend half krullend haar raak lichtelijk in paniek en kiest het hazenpad.

Niet tevreden over de afloop en zonder buit kan hij niet rond komen. Hij moet dus ergens anders proberen aan geld te komen.

De schoenenzaak

Wij komen binnen. Annita heeft mij de bon gegeven om haar schoenen af te halen en zegt dat ik het woord maar moet doen omdat zij even wil rondkijken. Meteen links naast de ingang staan namelijk enkele tasjes die haar aandacht hebben getrokken.
Ik loop naar de beide winkelmeisjes die een slungelige man aan het helpen zijn. Het blonde meisje van 24 jaar staat rechts en ik loop met de brief in de hand naar haar toe. Zij kijkt enigszins angstig en verward en draait met haar ogen naar de andere kassière, de cheffin van 34. Haar vingertje wijst naar de man die voor de toonbank staat. Ik dacht dat zij bedoelde dat ik nog niet aan de beurt was en dat de slungelig onverzorgde man eerst bediend moest worden.  Dus ik wacht geduldig en zie dat de man een witte plastiek tas in de hand heeft, tegen zich aandrukt en de zaak verlaat.

Snel zegt de blonde: “We zijn overvallen door die man!” Nog sneller trek ik mijn gsm uit mijn zak wil achter hem aan rennen om een foto van hem maken voor de politie. Doch Annita is sneller en houdt me tegen en kan ik geen goede foto maken. De overvaller is reeds op zijn donkere herenfiets, die hij op de hoek van het gebouw tegen de muur had gezet, er vandoor.

“Hij heeft een revolver in mijn gezicht gehouden en vroeg het geld!” zei de blonde winkelbediende. Helemaal overstuur en met tranen in haar ogen vertelde ze het hele verhaal.

De man kwam de schoenenzaak binnen en maakte een rondje door de zaak. Eerst richting de herenschoenen die achterin de zaak stonden en toen weer terug. Hij droeg zijn capuchon over zijn hoofd. Na dat hij de zaak verkend had kwam hij naar de kassa en trok met zijn rechterhand de revolver van onder zijn donkere jas uit en hield deze dicht voor zich zodat niemand hem kon zien en richtte deze op de blonde medewerkster en zei rustig: “Dit is geen geintje. Dit is geen geintje. Hij is geladen en geef me het geld uit de kassa!” De medewerkster helemaal verbouwereerd dacht dat hij bij het speelgoed een revolver had gekozen en deze wilde afrekenen. Nogmaals herhaalde hij dat het geen geintje was en dat de revolver geladen was.

Zenuwachtig probeerde de medewerkster de kassa te openen wat niet direct lukte. Ondertussen was de donker harige cheffin gekomen om polshoogte te nemen. Ook zij werd geconfronteerd met de overvaller. Zij opende met trillende handen en vlekken in haar gezicht van angst de kassa en gaf de man het papiergeld. Deze deed het in de plastiek zak en dat was het moment dat wij binnen kwamen. Ik zag nog net toen ik naast hem stond dat hij de plastiek zak tot zich nam en de zaak verliet.

Daarna duurde het lang voordat de politie bereikbaar was. De winkeljuffrouw moest drie maal 110 bellen voordat ze iemand aan de lijn kreeg. Het duurde daarna nog zeker een kwartier voordat er een politiewagen kwam aanrijden. Na verhoor van alle partijen, het winkelpersoneel, een vrouw die in de winkel was toen de overvaller binnen kwam. Zij kon een goede beschrijving geven van de dader en wij (mijn vrouw en ik).

Onze personalia werden op een ouderwetse wijze op een gelinieerde A4 blok geschreven en ieders toedracht werd eveneens op deze wijze bewaard. M.i. een beetje ouderwets maar ja het zij zo. In deze tijd verwacht je toch dat de politie een foto neemt van je ID kaart en je getuigenis inspreekt op een dicteerapparaatje. Het ging er primitief aan toe bij onze oosterburen.

Nu was het wachten op de Kripo (Kriminal Polizei). Deze zouden indien nodig sporen zekeren en nogmaals verklaring opnemen. Ze namen de tijd en gingen eerst bij de bakkerij een kijkje nemen. Waar niets gestolen was en waar geen getuigen waren vast gehouden en waar de zaak gewoon doordraaide. Was waarschijnlijk verstandiger dan naar de PD (plaats delict) waar wel iets gestolen was en waar getuigen stonden te wachten te gaan.

Na dik twee uur konden we dan eindelijk onze thuisreis beginnen zonder dat we schoenen hadden waarvoor we kwamen.

​PD: Deichmann Herzogenrath
Datum: 11 april 2016
Tijd: rond 10:40